ΑσπρόΜαυρες ασυναρτησίες

Καθώς η ώρα περνάει..το φως αρχίζει να κάνει την εμφάνισή του.. Έξω έχει συννεφιά..όπως και μέσα μου.. Αγαπάω τόσο πολύ αυτή τη μουντάδα του νησιού. Δεν ξέρω..αν μπορώ να το αποχωριστώ.. Είναι ο καιρός της καρδιάς μου.. Είναι η θλίψη μου!

Γιατί η ζωή είναι ο μεγάλος δάσκαλός μας.. Άλλους τους κάνει χίλια κομμάτια,τους καταστρέφει.. και ύστερα τους αναγκάζει να μαζέψουν τα κομμάτια τους και να προχωρήσουν.. Κάποιους άλλους τους δημιουργεί ηπιότερα προβλήματα.. Και άλλους πάλι δεν τους αγγίζει καν.. Ποιος είναι αυτός που έχει να διδαχτεί περισσότερα?? Ποιος γίνεται σοφότερος?

http://www.youtube.com/watch?v=THQM52jk0gg Είναι μονάχα μελωδίες..και όμως βγαίνουν στην επιφάνεια τόσα συναισθήματα.. Για τις στιγμές που με κρατούσες από το χέρι,με κοιτούσες και μου έλεγες Σ'αγαπώ..Σ'αγαπώ ότι και να γίνει..θα ήθελα να είμαστε για πάντα μαζί..