ΑσπρόΜαυρες ασυναρτησίες

Οι αναμνήσεις είναι σαν την διαδρομή! Μπορεί να σταματάς για λίγο, να κοιτάς, να νοσταλγείς την όμορφη διαδρομή που μόλις πέρασες, αλλά ποτέ μα ποτέ μην γυρίσεις πίσω.. Κοίτα μπροστά σου..κοίτα το όμορφο άγνωστο που δεν έχεις διασχίσει ακόμα! https://www.youtube.com/watch?v=zp7NtW_hKJI

                                                  Και νά σου το φθινόπωρο πάλι!                                                   Εμένα η καρδιά μου ηρεμεί!                                                   Σαν την μυρωδιά του υγρού καιρού δεν έχει!                                                   Ποιος μπορεί να αντισταθεί στις φθινοπωρινές αναμνήσεις?                                                                                                    ~Γιατί εμένα το φθινόπωρο η καρδιά μου ηρεμεί!  

<<Ω!καλημέρα!Είσαι κιόλας ξύπνια?>> <<Δεν ξέρω...>> <<Θα γυρίσω όπως πάντα,κατά τις τέσσερις...>> <<Εντάξει>>. <<Κοίτα να περάσεις καλά την ημέρα Χίλντε>>. <<Κι εσύ το ίδιο μαμά!>>

Θα χαλάω τα λεφτά μου σε βιβλία και σε πατατάκια κοκτέιλ γαρίδας! (καλοκαίρι 2014!!!)  

Αν θες να μου ξεσκίσεις την ψυχή- Πάρε μου την θάλλασα!   For whatever we lose (like a you or a me) It’s always ourselves we find in the sea. – E.E. Cummings

Κάθε μέρα με σκοτώνεις Μου ρίχνεις κάτω την καρδιά και γίνεται χίλια δυό κομμάτια Γονατίζω με το ζόρι να μαζέψω τα κομμάτια Αλλά πια είναι η σειρά τους? Και αν τα βάλω λάθος? Και αν δεν μπορώ να τα αποτρέψω? τι θα κάνω? Και κάπως έτσι Ξαπλώνω πάνω τους και ματώνω.. και υποφέρω..  

~Σ'αγαπώ και Μ'αγαπάς.. ~Νοσταλγώ εκείνα τα ανοιξιάτικα Δευτερόλεπτα και Λεπτά ~Που έφευγαν βιαστικά δίπλα στο χρυσαφί αφρισμένο κύμα ~παρέα με τις όμορφες σκέψεις μας..!! ~Σου λείπω και Μου λείπεις!!

θα ζήσω εκεί θα κάνω πράγματα τρελά όταν οι άλλοι θα προσπαθούν να πετάξουν μακριά!

Μπορεί να υπάρχει   μεγαλύτερη ευλογία    από τον έρωτα και την αγάπη? Να σε κοιτάει στα μάτια  και εσύ να λιώνεις  από αυτόν τον   απερίγραπτο ενθουσιασμό και χαρά? Να σε αγγίζει  και να χάνεις την γη κάτω από  τα πόδια σου!

Μα ψάχνεις μέσα στο χάος να βρεις τι? Λίγη από την αγάπη...που στάζει όλο και πιο λίγο..? Τι σε κάνει να πιστεύεις πώς εσύ πρέπει να έχεις λίγη από αυτή? Και ο πόνος όλο μεγαλώνει...και μεγαλώνει..  θολώνει όλο και περισσότερο τις εικόνες στο μυαλό μου...