Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ασπρόμαυρες ασυναρτησίες!

Τα συναισθήματα μου δεν είχαν ποτέ μια συνοχή μεταξύ τους
Ή θα ήταν μαύρα ή άσπρα
Ή του ύψους ή του βάθους,απότομες εναλλαγές
Θα έλεγε κανείς ότι σχεδόν ποτέ δεν θα με έβρισκε κάπου στην μέση!
Ούτε εγώ η ίδια δεν ήξερα πότε μου συνέβαινε αυτό


Όλα ξεκίνησαν το 2010 όταν έφυγα για σπουδές
Υπήρχε ένας υπέροχος άνθρωπος στην ζωή μου τότε
Με τον οποίο το μεγάλο μας πρόβλημα ήταν η δυσκολία μου
Στο να εκφράzω τα συναισθήματά μου
Πάντα μου έλεγε ότι είναι πολύ όμορφο να μπορείς να εκφράζεσαι 
Στον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου


Εγώ φυσικά δεν μπορούσα να το καταλάβω αυτό βλέπεις
Και πάντα τα κρατούσα μέσα μου..σαν το φυλαχτό..
Μου πρότεινε, πως αφού δεν μπορούσα να τα πω..να τα γράφω..
Και για πρώτη φορά τον άκουσα...

Έτσι δειλά δειλά δημιουργήθηκαν οι ασπρόμαυρες ασυναρτησίες!




Σχόλια

  1. ωραίο ξεκινήμα για μπλογκ!
    επίσης παρατηρώ πως το μπλογκ δεν είναι πλέον ασπρόμαυρο και μ' αρέσει :)

    ΥΓ κι εγώ με ασπρόμαυρο ξεκίνησα. Πολλοί είμαστε ασπρόμαυροι στην αρχή. Μετά γινόμαστε σιγά-σιγά ροζ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα ροζ που λένε πολλοί!Γυρίζω στροφή, με διαφορετική διάθεση!

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η θάλασσα

 Η θάλασσα ήταν ήρεμη, ίσα που ακουγόταν το κύμα, ήσουν ήσυχος.. διάβαζες το βιβλίο σου κι εγώ ξαπλωμένη δίπλα σου διάβαζα το δικό μου. Έκλεισες το βιβλίο και έμεινες σιωπηλός να κοιτάζεις την θάλασσα, από το στόμα σου ξεμύτησε με θάρρος μια μικρή πρόταση, δεν είμαι πια χαρούμενος.. νιώθω σαν να είμαστε 20 χρόνια παντρεμένοι. Έκλεισα κι εγώ το βιβλίο μου και σηκώθηκα.. δεν υπήρχαν πολλά που μπορούσα να πω. Για ακόμα μια φορά δεν ένιωσα αρκετή για σένα, κι έμεινα να αισθάνομαι εγκλωβισμένη-σαστισμένη-απογοητευμένη. Στην επιστροφή υπήρχε ησυχία! ¡Adiós!

Θάλλασα

Αν θες να μου ξεσκίσεις την ψυχή- Πάρε μου την θάλλασα!   For whatever we lose (like a you or a me) It’s always ourselves we find in the sea. – E.E. Cummings