Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Σεπτέμβριος, 2018

i'm on cloun nine or #not

  19:36  έχει ήδη σκοτεινιάσει, έξω φυσάει πολύ , κ' έχει ένα ψυχρό αέρα. Σήμερα μιας και σχόλασα νωρίς είπα να μαγειρέψω..μην φανταστείς..κάτι παλιο-τορτελίνια να μην καθυστερήσω, παρέα με το νέο αγαπημένο Spotify να παίζει  Evening acoustic και συγκεκριμένα το Love του isaac gracie..οι νότες μου φέρνουν στο μυαλό τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Από αυτές που είσαι χωμένος μέσα στα σκεπάσματα με κάποιο αγαπημένο βιβλίο στο χέρι συντροφιά πάντα με κάποια μελαγχολική μελωδία.   Πήγε 19:52 και κάνω κάποια όνειρα για το μέλλον...μια καινούρια δουλειά.. μέρη.. άνθρωποι..ενδιαφέροντα..συνήθειες..ένα διαφορετικό διακοσμημένο σπίτι..θα το ήθελα με πολλές βιβλιοθήκες και φωτογραφίες στους τοίχους..πολύχρωμα κτήρια..   Φοβάμαι λίγο..τα όνειρα..τα σχέδια..τι μπορεί να πάει στραβά και να μην πραγματοποιηθούν ποτέ. Αλλά προς το παρόν θα σταματήσω, να πάω να κάνω μπάνιο, να ετοιμάσω τα πράγματα και να ξαπλώσω να ξεκουραστώ πριν το ρολόι χτυπήσει πάλι στις 05:30.
Είναι από τις  μέρες που νιώθεις ότι όλα καταρρέουν..που δεν μπορείς να σηκωθείς από το κρεβάτι..που δεν θέλεις να μαγειρέψεις..που δεν θες να μαζέψεις με τίποτα το ''σχεδόν'' ακατάστατο σπίτι..τα ρούχα από την απλώστρα..να σιδερώσεις τα ήδη μαζεμένα..να πλύνεις τα πιάτα..να τακτοποιήσεις τα ήδη στεγνά.. * * * Αλλά θα ήθελες: να τριγυρνάς σε καινούρια σοκάκια στο κέντρο της Αθήνας..να τον έχεις να περπατάει δίπλα σου..την γλώσσα σου να ταλαντώνεται από καινούριους συνδυασμούς γεύσεων..να τον ακούς να μιλάει ακατάπαυστα ..να αγοράζεις ένα βιβλίο..να του ξεκλέβεις ένα φιλί.. * * * Παρόλα αυτά..θα τα παραβλέψεις!
Με τον καιρό να ‘ ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς, να μένεις μόνος, να μένεις μόνος * Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς μην κλαις, πουλί μου, μην κλαις, πουλί μου Όσο και αισιόδοξα μπορεί να αρχίσει μια Κυριακή, πάντα στο τέλος θα έχει μια γλυκόπικρη γεύση https://www.youtube.com/watch?v=_elZ1C569MQ

Κυριακή

Κυριακή   Καθώς άνοιξα τα μάτια μου η ώρα ήταν 07:57, σηκώθηκα, πήγα στο μπάνιο κοιτάχτηκα στον καθρέφτη και μου υποσχέθηκα πως σήμερα δεν θα σκεφτώ ότι είναι Κυριακή. Έπλυνα τα δόντια μου γρήγορα γρήγορα, άνοιξα τα παντζούρια να μπει φως και τα παράθυρα για να μπει ο φρέσκος Αθηναϊκός αέρας στο σπίτι. Αλήθεια πόσο καθαρός μπορεί να είναι ο αέρας στο κέντρο; Δεν έχει σημασία, είπα, έξω έχει ήλιο.   Σκέφτηκα ότι θα ήταν ωραία ιδέα να ετοιμαστώ και να πάω να πάρω πρωινό κάπου έξω μόνη μόνη μου. Έτσι λοιπόν έβαλα την πράσινη μου μπλούζα μαζί με το σκούρο μπλε τζιν, έπιασα τα μισά μου μαλλιά προς τα πίσω και στην κορυφή του κεφαλιού πρόσθεσα τα καινούρια λουλούδια που πήρα σε αποχρώσεις ροζ και μοβ, πήρα τον υπολογιστή μαζί με τον σκληρό δίσκο για να επιλέξω τις φωτογραφίες που θα δείξω αύριο στην ομάδα φωτογραφίας για την έκθεση που ετοιμάζουμε. Χάρηκα πολύ στην ιδέα ότι θα το έκανα εκτός σπιτιού. Πλησίασα στην πόρτα έβαλα τα αγαπημένα μου μπίρκενστοκ κι έφυγα.    Καθώς περνούσα απ