Είναι πλέον η βδομάδα σαν την βροχή- Έρχεται και φεύγει..και δεν προλαβαίνεις να δεις τι έχει σύρει μαζί της- Μα σέρνει,σέρνει τόσα πολλά.. Όπως την δική μου πληγωμένη καρδιά-
Είναι που φοβάμαι τα δευτερόλεπτα,τα λεπτά,τις ώρες και τις μέρες που κυλάνε τόσο γρήγορα..όπως ο άνεμος που σπρώχνει βεβιασμένα τα σύννεφα..και εκείνα τρέχουν να σωθούν..πότε δημιουργώντας την βροχή και πότε ελευθερώνοντας τον ήλιο..