19:36 έχει ήδη σκοτεινιάσει, έξω φυσάει πολύ , κ' έχει ένα ψυχρό αέρα. Σήμερα μιας και σχόλασα νωρίς είπα να μαγειρέψω..μην φανταστείς..κάτι παλιο-τορτελίνια να μην καθυστερήσω, παρέα με το νέο αγαπημένο Spotify να παίζει Evening acoustic και συγκεκριμένα το Love του isaac gracie..οι νότες μου φέρνουν στο μυαλό τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Από αυτές που είσαι χωμένος μέσα στα σκεπάσματα με κάποιο αγαπημένο βιβλίο στο χέρι συντροφιά πάντα με κάποια μελαγχολική μελωδία. Πήγε 19:52 και κάνω κάποια όνειρα για το μέλλον...μια καινούρια δουλειά.. μέρη.. άνθρωποι..ενδιαφέροντα..συνήθειες..ένα διαφορετικό διακοσμημένο σπίτι..θα το ήθελα με πολλές βιβλιοθήκες και φωτογραφίες στους τοίχους..πολύχρωμα κτήρια.. Φοβάμαι λίγο..τα όνειρα..τα σχέδια..τι μπορεί να πάει στραβά και να μην πραγματοποιηθούν ποτέ. Αλλά προς το παρόν θα σταματήσω, να πάω να κάνω μπάνιο, να ετοιμάσω τα πράγματα και να ξαπλώσω να ξεκουραστώ πριν το ρολόι χτυπήσει πάλι στις 05:30.
Είναι που φοβάμαι τα δευτερόλεπτα,τα λεπτά,τις ώρες και τις μέρες που κυλάνε τόσο γρήγορα..όπως ο άνεμος που σπρώχνει βεβιασμένα τα σύννεφα..και εκείνα τρέχουν να σωθούν..πότε δημιουργώντας την βροχή και πότε ελευθερώνοντας τον ήλιο..