ΑσπρόΜαυρες ασυναρτησίες

Άνοιξε τα μάτια της, η ώρα ηταν 08:25, σκέφτηκε πως σήμερα κατάφερε να κοιμηθεί λίγο παραπάνω. Κυριακή μουρμούρισε. Σηκώθηκε, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να πλύνει τα δόντια της, νοιώθει πολύ μεγάλη ανακούφιση, καθαρή! Ύστερα, γυρίζει στο δωμάτιο ανοίγει το πατζούρι και το παράθυρο για να αεριστεί απο τις βραδινές εφιαλτικές ανάσες. Τις κυριακές αφού αλλάξει τα σεντόνια, ετοιμάζει το αγαπημένο της καλοκαιρό πρωινό, καρπούζι με ανθότυρο και κρακεράκι, αφου πλύνει τα πιάτα παίρνει το βιβλίο της και ξαπλώνει. Κάπου κάπου σταματάει και λέει απο μέσα της...πόσο καταθληπτικές είναι οι Κυριακές..ησυχία..ζέστη..Οι περισσότεροι είναι στριμωγμένοι σε κάποια παραλία..κι εκείνη ίσως να ήθελε..αλλά όχι στην πόλη..στο νησάκι που τόσο αγαπούσε και ανήκε η καρδιά της..φέρνει στην μνήμη της τους φίλους της που τις Κυριακές μαζεύονταν όλοι μαζι σε κάποια ήσυχη παραλία του νησιού όπου θα μπορούσαν να μιλήσουν και να γελάσουν δυνατά! Πόσο της λείπει το καλοκαίρι το νησί..ο καθαρός αέρας..τα νερά..οι

Καθόταν στην συνηθισμένη καρέκλα, στην κουζίνα Όταν έχει νταλκάδες, ανέκφραστα, στρίβει το τσιγάρο της Σκέφτεται, σκέφτεται τι να κάνει Αρχίζει να πληκτρολογεί ένα μήνυμα στο κινητό της Να της πει τι συμβαίνει, να ζητήσει την γνώμη της Αλλά πονάει, πονάει πολύ Ξεροαταπίνει με βουρκωμένα μάτια, κ' το σβήνει Τι ήταν αυτό που την πονούσε πιο πολύ δεν ήξερε Ο πόνος από την ασθένειά της?από τον καημό της? Δεν ήξερε Όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκε Σκεφτόταν, στριφογυρνούσε στα χοντρά βαμβακερά σεντόνια  που της είχε κάνει δώρο Την ζέσταιναν..αλλά τα λάτρευε Ήταν από εκείνη Κι' όλο το βράδυ δεν κοιμήθηκε