Φοβάμαι..εκείνα τα δευτερόλεπτα, τα λεπτά. τις ώρες και τις μέρες που
φεύγουν έτσι...
Είμαι μόνη μου...μα δεν θέλω να είμαι μόνη μου.. Φοβάμαι
Νόμιζα πως ήμουνα ο άνθρωπός σου
τόσα χρόνια..
Γιατί γίναμε άνθρωποι περιορισμένου χρόνου;
Τι γίνεται;
Πού είναι οι άνθρωποι που θα σε
αγαπάνε για όσο ζούνε;
Φοβάμαι πως δεν υπάρχουν πια..
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου