Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο
'Ταραγμένη, προσπαθούσε να βάλει το κλειδί στην κλειδαριά του αυτοκινήτου ,αφού τα κατάφερε, πέταξε τα πράγματά της βιαστικά στο πίσω κάθισμα, έσκυψε με τα δυο της χέρια πάνω στο τιμόνι, με τα αναφιλητά να ταράσσουν την ησυχία. Πήρε την απόφαση να βάλει μπροστά το αμάξι, το μυαλό της είχε θολώσει, δεν ήξερε που πήγαινε, τα άλλα αυτοκίνητα της κόρναραν, έκαναν ελιγμούς, αλλά εκείνη ήταν θολωμένη. Έξω είχε  αρχίσει να βρέχει, άνοιξε το ραδιόφωνο..

*So take me to the heavens now
As we burn down, as we are found
Take me to the heavens now
My heart screams out*

Τα τζάμια είχαν θολώσει..δεν έβλεπε πια τίποτα..

*Your heart burns slow, I feel the pain and I cry out, I cry out*

Το τραγούδι δεν ακουγόταν πια..ήταν σκοτάδι..ένιωθε ένα χέρι να την σφίγγει ..
Από μακριά ακουγόταν ένας ήχος..της έμοιαζε με τον ήχο του παλμού της..
Ο τεχνητός  ήχος, του παλμού της..'



Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η θάλασσα

 Η θάλασσα ήταν ήρεμη, ίσα που ακουγόταν το κύμα, ήσουν ήσυχος.. διάβαζες το βιβλίο σου κι εγώ ξαπλωμένη δίπλα σου διάβαζα το δικό μου. Έκλεισες το βιβλίο και έμεινες σιωπηλός να κοιτάζεις την θάλασσα, από το στόμα σου ξεμύτησε με θάρρος μια μικρή πρόταση, δεν είμαι πια χαρούμενος.. νιώθω σαν να είμαστε 20 χρόνια παντρεμένοι. Έκλεισα κι εγώ το βιβλίο μου και σηκώθηκα.. δεν υπήρχαν πολλά που μπορούσα να πω. Για ακόμα μια φορά δεν ένιωσα αρκετή για σένα, κι έμεινα να αισθάνομαι εγκλωβισμένη-σαστισμένη-απογοητευμένη. Στην επιστροφή υπήρχε ησυχία! ¡Adiós!
Τα λόγια είναι περιττά...Σε κοιτάω και με ταξιδεύεις.. Αυτο το βλέμμα σου,τα κανει όλα.. Σε βλέπω και απλά μου φτιάχνεις την μέρα... Δεν είναι παράξενο..και ταυτόχρονα τόσο όμορφο? Μάλλον την έχω πατήσει μαζί σου... Χάρισέ μου μόνο μια στιγμή.. και αν θες μπορούν να γίνουν και περισσότερες.. Μέχρι τότε σε φιλώ..